L’ARTESTA

"L’artesta l’è un sugèt che dentr e fura
E’ fa pinsé’ sempr a la zuvantò,
parchè la vita dl’ért l’è cosa pura;
e’ rèst de mond un’ gn’entra, u n’conta piò.

Quand on l’è artesta u s’ved par la gran cura
Ch’l’ha dla su dignité, par quell ch’e’ pò,
U n’ha impurtenza se mama Natura
La po’ duné’ ènc sol una virtò.

Par l’ért la vita l’è una cosa seria,
e’ su segret e’ va divis par tre,
lasend da pért brutur e cattiveria:

l’è quell d’save’ la vita cosa ch’l’è,
l’è tnì’ lunten da l’anma la miseria,
l’è duné’ a i etar tot e’ bèl ch’l’è in te."